Родова меморија и поле на родната култура

11. 04. 2020
6-та меѓународна конференција за егзополитика, историја и духовност

Зошто да се разбуди семејната меморија? Што се случува со лице лишено од семејното сеќавање и што се обидува да направи денешното општество?

Длабоката меморија и меморијата на полето на нашата култура се чуваат во широкото поле на родниот простор. Во нашата суперсвест ги наоѓаме животните искуства на нашите предци и нашите корени; ние сме нивно олицетворение. Ризница во која е зачувано многу разновидно познавање и разбирање на основните столбови и исконските обичаи.

Зошто да се разбуди семејната меморија

Познавањето на мајчината култура и античкиот ведски светоглед е нашето наследство. Потопувањето во културното поле и будењето на семејната меморија ќе ни овозможи да добиеме холистичка идеја за светот (Универзумот) и да постигнеме враќање на изгубениот континуитет. Ова ќе не направи посилни и ќе започнеме да живееме во единство со нашите предци, небото, земјата и природата. Со будење на меморијата на предците, ние се поврзуваме со сопствената култура, ги зајакнуваме животворните струи, ја прошируваме нашата свест и ги надминуваме нашите граници, кои дотогаш ги имавме и кои насилно ни беа наметнати од денешното општество, отфрлајќи ги неговите корени.

Што се случува со лице лишено од семејното сеќавање и што се обидува да направи денешното општество?

Дрвото што ќе го отстраните од неговите корени се суши и пропаѓа. Истата работа се случува со личност, лишена од врска со неговите предци и семејната меморија. Кршењето на влакната на контекстот доведува до слабеење и истребување. Разбирањето дека моменталната состојба на работите не е исправна, не е доволно. Многумина се обидуваат да ја решат ситуацијата со „бегство“ и градење на тивко место во изолација; но одвојувањето од нивните корени ќе ги доведе и до отуѓување и уништување. Напротив, тој што ќе успее да го разбуди семејното сеќавање, почнува да живее во согласност со неговата совест, култура и природа и е подготвен да ја продолжи работата на неговите предци. Нему му се дадени сите нивни сили, знаење и благослови.

Да се ​​разбуди и отвори семејната меморија, да се разбере нечија внатрешна суштина, нечие враќање во културата на својата нација и емпатијата за нејзината различност помага пред сè. Неопходно е да се отфрлат присилните догми за нациите без корени и без прицврстување на нивното културно поле (т.н. културен и социјален конструкт). На ист начин, ние мора да се спротивставиме на тврдењето за трансформација на човекот во светски граѓанин без потекло.

Штом некој го искаже својот чист напор, се влегува на патот на знаењето. Античкото и импресивно минато го вика. Ние го бараме нашето место во животот, што ја зајакнува нашата интуиција и го проширува нашето знаење. Кога поминуваме низ испитувања на лаги (стапици) кои се поврзани со спознавање, не се идентификуваме со површни учења и совесно и искрено се стремиме кон целта, потребниот дел од семејната меморија ни се отвора во вистинско време. Ако ги поставиме вистинските и точни прашања, ќе изградиме нови „фази“ на нашето разбирање за светот, а животот ќе ни обезбеди се повеќе и поточни одговори.

Врати се во себе

Продолжувајќи го своето патување, едно лице добива поголема сигурност, ја зајакнува својата врска со збирот на духовните и материјалните вредности на своето општество и почнува да се враќа на тоа - исто како што синот се враќа во прегратките на својата мајка. Самиот живот ќе му го покаже патот на секој шетач. И секој знае дека имате свои. Проширената книга за меморија во врска со културата почнува да учи за основните правила и традиции. Тогаш тој ќе може да ги разбере различните аспекти на битието, бидејќи клучевите за разбирање се зачувани во оваа меморија.

Кога некое лице ќе се врати во матката на својата култура и ќе ја отвори семејната меморија, тој чувствува големо чувство на припадност кон неговото семејство, нација и етничка група; со оние кои го граделе просторот во кој живеат и го заземаат своето наследство со милениуми. Длабочините на античкото минато ќе се отворат пред него во светлината на сегашноста и тој ќе може да го пренесе своето знаење во достоинствена иднина. Добиената сила ќе му помогне да види каква било лага или стапица што би требало да го одведе на погрешен пат.

Секој е на свое ниво, има свое разбирање за светот и својот начин на откривање и пребарување. Но, најважното нешто што на сите ни е заедничко е напорот за стекнување знаење и разбирање.

Слични написи